Redouane werkt al twintig jaar als straathoekwerker, waarvan drie jaar bij Veldwerk Amsterdam (onderdeel van perMens). ‘Veldwerkers’ zijn straathoekwerkers die nauw samenwerken met handhaving en hulporganisaties. Onder voorwaarden en met goede afspraken proberen ze (vaak dakloze en verslaafde) mensen die diep in de nesten zitten op het juiste spoor te krijgen. In een telefonisch interview deelt Redouane een bijzonder succesverhaal.
Goedemiddag Redouane, welk verhaal wil je met ons delen?
Het gaat over een man, een vijftiger. Toen ik hem leerde kennen was hij zwaar verslaafd aan methadon, basecoke (crack) en heroïne. Hij zag er verwilderd uit en kwam amper naar de inloop. Het duurde een hele tijd voor ik contact met hem kon maken. Er gingen nog eens maanden overheen voor hij me een beetje vertrouwde en me toonde waar hij woonde: in een tentje onder een pand. Ondertussen heeft hij een zelfstandige woning, hij heeft een dagbesteding, zijn verslaving is onder controle.
Wauw, wat een verandering! Hoe is die ommezwaai er gekomen?
De uitweg kwam in zicht met een geblokkeerde pinpas. Deze man was ooit afgekeurd en kreeg nog een uitkering, die bijna volledig opging aan zijn verslavingen. Maar op een dag gebruikte hij de verkeerde pincode en raakte zijn betaalpas geblokkeerd. Hij kon niet meer aan z’n centjes en dus niet meer aan z’n drugs komen. Voor een nieuwe pas heb je immers een ID nodig en die had hij niet. Zijn verblijfsvergunning was een vodje vol gaten en werd niet meer geldig verklaard. Dit was een gouden kans voor mij als veldwerker, ik kon hem hulp aanbieden maar kon wel eisen dat hij in ruil daarvoor in een verslavingstraject stapte.
Hij leefde dus in de illegaliteit?
Precies. Hij had Nederland al dertig jaar niet verlaten, er was al lang geen contact meer met familieleden in Marokko die voor hem een geboorteakte zouden kunnen opvragen. Toen heeft de consul op persoonlijke titel ervoor gezorgd dat er alsnog een geboorteakte naar Nederland kwam. Het duurde nog een aantal maanden voor het paspoort in orde was, daarna kon de nieuwe verblijfsvergunning komen en uiteindelijke de nieuwe pinpas.
Wat gebeurde er in de tussentijd met deze man?
Hij kreeg een zogenaamd ‘trajectbed’ aangeboden op de opvang op de Poeldijk. Ook dit vroeg tijd: in het begin wilde hij daar nog niet te slapen, zijn tentje voelde veiliger. Maar na een week durfde hij het wel. Hij kreeg een trajectbegeleider en die regelde van in het begin alles. Om eten of drinken hoefde hij zich ook geen zorgen meer te maken. Daarnaast startte hij een verslavingstraject bij Jellinek. Hij gebruikt nu alleen nog maar methadon, met andere ‘straattroep’ is hij volledig gekapt. In het begin ging hij nog vaker naar een afhaalpunt, nu krijgt hij voor langere tijd methadon mee, omdat hij er ondertussen mee om weet te gaan.
En nu heeft hij zelfs een zelfstandige woning?
Ja! En hij is twintig kilo bijgekomen. Hij werkt met dieren en vindt dat enorm leuk. Deze man was afgeschreven door de maatschappij. Maar ik zag een mensenschuwe, verwaarloosde en verslaafde man veranderen in iemand die vrolijk op zijn racefiets stapt en naar zijn dagbesteding en andere afspraken gaat!
Dit telefonisch interview met Redouane El Jaouhari op 5 maart 2021 afgenomen door Marie Meeusen
Wat een geweldig verhaal!! En wat een prachtige taak heb jij verricht Redouane!! Super dat er mensen zijn als jij. Mensen die verder kijken dan een buitenkant. Respect! Mensen als jij, maken de wereld beter!