Annemarie is een vrouw van 39 die nu zelfstandig woont, nadat ze op verschillende woonlocaties van VBSCW onderdak vond. Ze werkt als secretaris van een kerngroep. Annemaries dochters wonen bij haar ouders in Hoofddorp.
In haar alweer vierde bijdrage vertelt Annemarie hoe haar emoties in coronatijden zich in een achtbaan lijken te bevinden. Soms barst ze van de energie, andere keren is ze niet vooruit te branden. Annemarie leeft met een milde vorm van borderline. Haar emoties schommelen sowieso flink en deze tijd is daarom voor Annemarie extra uitdagend. Ze is enorm blij met alle steun en begrip van familie en vrienden:
“Je zou haast denken dat we nu toch wel een beetje gewend zijn aan de corona gekte (maatregelen)…… Nou, ik ga als een achtbaan…….kwa energie, gevoelens en bezigheden. Soms ga ik als een speer, maken contacten (hoe minimaal dan ook) me super blij, geven kleine bezigheden me enorm veel energie, en heb ik het gevoel dat ik alles aan kan !!! Maar andere momenten, ben ik absoluut niet voor uit te branden en zijn de minimale contacten die ik dan toch heb, net iets te weinig…..
Ik schommel zo en zo erg heen en weer in mijn emoties, ik heb nl een vorm van borderline. Dat betekent in mijn geval, dat ik heel snel in emoties heen en weer schiet. Ik kan heel blij zijn, en daarna heel verdrietig, en dat een paar keer achter elkaar zeg maar. Ik weet zelf gelukkig heel goed daar mee om te gaan (is soms wel moeilijk voor de mensen om mij heen, maar die weten gelukkig wel dat dat ook bij mij hoort).
De meeste mensen hebben zoiets van: dat is toch een psychische aandoening ? Ja, dat klopt, maar er valt absoluut mee te leven hoor. En het is vaak ook minder erg dan het klinkt. Ik heb er gelukkig ook geen medicatie voor nodig, omdat ik eigenlijk al van jongs af aan trucjes voor mezelf heb, zodat er voor mij ook makkelijker mee om te gaan is.
Ja, en dan met die corona maatregelen…….we weten nog steeds niet helemaal waar we aan toe zijn en hoe het verder gaat, en dat maakt ook dat ik af en toe heen en weer schiet in mijn emotie staat.
We komen er absoluut samen wel doorheen, daar ben ik van overtuigd……maar het is soms wel een uitdaging voor mij, hoe ik daar op reageer en hoe ik daar actie op onderneem. Ik ben ieder geval blij met de steun en het begrip die ik van mijn vrienden en familie krijg, net zoals ik nog steeds trots ben op het feit dat we in Nederland heel erg met elkaar mee leven. Eigenlijk zou dat altijd zo moeten zijn, niet alleen in moeilijke situaties.
Ik hoop dan ook dat deze periode niet alleen de mensen dichter bij elkaar brengt, maar ook als het normale leven weer begint, we net zo goed gezind zijn tegen over elkaar. Kop op Nederland, we komen er wel !!!’ “
VerhaalperMens wil de stemmen laten klinken zoals ze bedoeld zijn. De verhalen spreken voor zich. Daarom kiezen we ervoor om de ingezonden teksten niet aan te passen of te redigeren. Wel voegen we aan elke bijdrage een samenvattende inleiding toe.
Ik herken hier mezelf in. Ik slik wel medicatie. Ik zie de berichten ook voorbij komen voor mensen die hulp willen bieden aan mensen met een psychisch probleem. Dat is super. Soms is het niet uit te leggen wat er in je hoofd omgaat en of gebeurt er zoveel tegelijk in je hoofd dat je het niet kunt verwoorden.